کارگزاران نظام برای عمل به وعده ها درکجا قرار دارند؟
Visits: 0
اگر انقلاب اسلامی در اواخر ِدهه ی پنجاه توانست طیف ِمتنوع و گسترده ی اجتماعی و سیاسی را جذب کند، شعارهای عدالت طلبانه امام خمینی (ره ) و آرامش و اطمینانی بود که این شعارها در اندیشه و قلب ِ مردم ایجاد کرد.
نسل پنجاه و هفت به رغم تبلیغاتی که بر علیه آن می شود، نسلی باورمند و آگاه بود و هیچگاه و هرگز فریب نخورد.
امام خمینی (ره) پیشوای دینی و سیاسی مردمی بود که به او اعتقاد و اعتماد داشتند. کلامش را حجت می دانستند و شهامت و ساده زیستی اش زبانزد مردم جهان شد.
نسل پنجاه و هفت با رهبری امامش هشت سال جنگ نابرابر مقابل ِ دنیای ظلم و استکبار را با پیروزی به پایان رساند و جهان را حیرت زده کرد.
نسل پنجاه و هفت بنای اقتدار و توانایی جمهوری اسلامی ایران را پی ریخت.
نسل ها گذشت اما چرخه ی قدرت سیاسی بیشتر در دست دولتمردانی ماند که برخی از آنها کم کم و به تدریج آموزه های امام ، رهنمودهای رهبری و ارزش های انقلاب را به فراموشی سپردند و اشرافی‌گری را سنت سیاسی خود کردند . آنهایی که دیگر شیفته ی خدمت نیستند و فقط تشنه ی قدرتند.
آنهایی که برای پیشبرد منافع سیاسی و قدرت خودشان به زبان،از شعارهای امام و رهبری ، هزینه می کنند اما در عمل سفره ی چرب و نرم معاویه را به نماز ِ عاشقانه ی علی ترجیح می دهند.
آنهایی که شاید چندین جلد نهج البلاغه ی نفیس در کتابخانه ی شخصی خود دارند و به مناسبت و بی مناسبت به دیگران هدیه می دهند اما خودشان از خواندنش وحشت زده می شوند.
وصیت امام علی به مالک اشتر وجدان خفته شان را بیدار می کند و دلشوره می گیرند. هر جمله ی نهج البلاغه آنها را به یاد شهدا و دوستان همرزمشان می اندازد و از سیره ی خود شرمنده می شوند. هر پندِ نهج البلاغه نمی گذارد لقمه ی حرام از یقه ی سرداری و دگمه های بسته روی گلویشان پایین برود!
آنهایی که همین امروز خبط ها و اشتباهاتشان را به گردن ِ رهبری نظام و انقلاب می اندازند و کوچکترین موفقیت شان را در بوق و کرنا کرده و به نام اقدامات مشعشعانه ی خود جار می زنند.
آنهایی که زبان دروغ را زبان رسمی سیاست می پندارند و وعده های غیر عملی به مردم می دهند و هر بار تکه ای از دیوار اعتماد میان مردم و حکومت را تخریب می کنند.
این منفعت طلبان سیاسی و اشراف مسلک کافی ست نهج البلاغه را بخوانند و تصویر تمام قد ِخود رابر عکس، در سفارشات امام علی به مالک اشتر ببینند.
انقلاب اسلامی برخاسته از قرآن و نهج البلاغه و صداقت و پاکدستی و ساده زیستی رهبران آن است و اگر مردم کوه مشکلات را بر می تابند ، بخاطر اعتقادات و باورهایی است که هنوز دارند و خون شهدایی است که در راه حفظ ِ انقلاب و نظام داده اند نه رضایت و خشنودی از وعده های عملی نشده!
امسال هم از سوی مقام معظم رهبری سال جهش تولید با مشارکت مردم نامگذاری شد.
این تاکید موکد بر تقویت تولید و نقش مردم در پیشبرد آن آگاهانه و از روی دانش سیاسی و اقتصادی رهبری است.
وقتی در قانون اساسی مترقی جمهوری اسلامی ایران، بار اقتصاد بر دوش دولت، بخش خصوصی و تعاونی های مردم محور گذاشته شده، به چه دلیل و به استناد کدام اصل قانونی، سرمایه داری دلال محور را به جای تولید مردمی می نشانند ؟!
چرا و با کدام مجوز قانونی، شرعی و اخلاقی میلیاردها دلار به شرکت های کاغذی دلال برای واردات بی دلیل، اعتبار و تسهیلات می دهند و چرا این دلارها گاه برنمی‌گردد و صرف رفاه مردم نمی شود ؟
چرا پرداخت وام و تسهیلات به تعاونی ها باید از هفت خوان ِ رستم بگذرد اما اعطای دلار های نیمایی به بازرگانانی که بیشتر به فکر دلالی هستند تا اقتصاد کشور، به آسانی و با استفاده از رانت و قدرت سیاسی انجام می گیرد؟
چند سال پیاپی رهبری انقلاب بر اقتصاد مقاومتی ، اقدام جهادی و تقویت تولید مُصِرً هستند و عناوین سال‌های اخیر از سوی ایشان ، مبتنی بر تولید و مشارکت مردم است.
کارگزاران نظام از گذشته و حال باید پاسخ بدهند که برای گسترش و تقویت تولید ، اجرای کامل و درست اصل چهل و چهار قانون اساسی، تحقق سند چشم انداز بیست ساله ی نظام و تسهیل مشارکت مردم و سرمایه گذاران در حوزه ی تولید چه کرده اند؟
بی تعارف، لطفا در آمار همه چیز را درخشان نشان ندهید، در عمل بگویید چه کرده اید؟
لطفا بفرمایید برای تحقق و عملی کردن دغدغه های رهبر انقلاب طی این سال ها چه تمهیداتی بکار برده اید ؟ آیا غیر از این است که بگوییم عمل شما و وعده هایتان در ترازوی مردم وزن شده و سنگینی وعده های شما، اندک عمل تان را افشا کرده است ؟
دیدگاهتان را بنویسید